Qu'ei un debat qui's hasó aulhors, quasi ua controvèrsia: e i a francismes qui poscam adméter ? Ne parli pas deus francismes hèits espontanèament peus qui n'an pas enqüèra ua mestria completa de la lenga nosta, mes deus qui son presents en gascon (en occitan en generau) despuish generacions e a bèths còps sègles. Que m'a hèit gai, aquestes dias, de trobar ua confirmacion de la mia posicion dens ua gramatica sarda. L'autor que parla deu lexic, sosmetut, de segur, a l'influéncia de l'italian. Tot prumèr, que constatarèi que ne parla pas en nat moment d'espudir los empronts qui lo sarde e hasó au catalan e au castelhan (l'isla qu'estó dominada per l'Aragon, puish per l'Espanha, de la mieitat deu sègle XIVau dinc a las prumerias deu sègle XVIIIau). Citant a Gusmani, un lingüista italian qui a tribalhat de cap a la question de las interferéncias enter las lengas, qu'escriu: "Inoltre, ha ragione Gusmani nel differenziare il pretto imprestito lessicale da quello che viene inserito nell'alveo della lingua e adattato a tutte le regole grammaticali e di evoluzione di essa, divenendo poi un elemento in più del lessico. Faccio un esempio: il vocabolo italiano bordelloè passato al sardo con l'accezione "fracasso", ma il verbo corrispondente, burdellare, -ai, "fare fracasso (L: si burdellaban sas betzas a úrulos "le vecchie si prendevano a urla facendo gran fracasso") è una innovazione isolana e dunque ha diritto alla sopravivvenza." (Eduardo Blasco Ferrer, La lingua sarda contemporanea, Cagliari, Edizioni della Torre, 1986; p. 51).

Qu'arreviri: "De mei, qu'a rason Gusmani de diferenciar l'estricte empront lexicau deu qui ei inserit au còr de la lenga e adaptat e totas las soas règlas gramaticaus e d'evolucion, e qui devien un element mei deu lexic. Que balhi un exemple: lo mot italian bordelloqu'a passat tau sarde dab l'accepcion "batahòri", mes lo vèrbe corresponent, burdellare, -ai, "har batahòri" ((L: si burdellaban sas betzas a úrulos "las vielhas que's pelejan dab uglets en hant gran batahòri") qu'ei ua innovacion insulara e donc qu'a lo dret de subervíver" (1).

Que pensi ací a mots com mossuralha, mossurèra, qui son donc legitimes e legitiman mossur, o a choès, qui ne i a pas nat inconvenient a remplaçar per causida, mes qui calerà guardar dens las expressions per choès ("ua gojata beròja per choès"), quate e choès (còp au jòc de quilhas de nau).

Aquò dit shens voler obrir ua navèra controvèrsia, mes entà balhar arguments aus qui son sus la posicion qui defendi.

(1) La letra L que vòu díser que l'exemple ei en dialècte logodorian.